Op 27 september 2016 landen we in Delhi, zo'n 800 km van onze eindbestemming: Manali.

De laatste 800 km overbruggen we op de motor, een rit van vier dagen door het hooggebergte. Kronkelend langs kleine aardewegen ver van de bewoonde wereld en doorheen afgelegen bergdorpen is het al volop genieten van alles dat de Himalaya te bieden heeft.

Eens in Manali start de zoektocht naar potentiële canyons. Met de hulp van een lokale berggids, een lokale jeep rally rijder en Google Earth komen we al snel tot een aantal mogelijke projecten. Na een grondige screening behouden we alleen de knapste en meest haalbare projecten. 

De volgende stap is de concrete voorbereiding van deze potentiële canyons: een pad naar de kloof en de mogelijke exits zoeken, vanop de rand van de kloof een beeld proberen te vormen van het debiet, de moeilijkheid en hoogte van de watervallen... Zeer moeilijk want de canyons liggen hier zo diep ingesleten dat je zelfs vanop de rand bijna nooit zicht krijgt op de bodem. De bossen rond de kloof zijn zo steil en dicht begroeid dat er haast geen doorkomen aan is...

Na drie dagen zwoegen, klimmen en paden kappen slagen we er in om drie totaal nieuwe canyons voor te bereiden. Onze eerste exploratie kan nu beginnen… 

The first descent, de droom van iedere canyoneer. Op een plek komen waar nog nooit een mens geweest is. Een uniek gegeven wetende dat de mensheid al enkele miljoenen jaren rondloopt op de aarde en dat we nu met ongeveer 9 miljard zijn…