een ongevalvrij parcours

Op wat schrammen, blauwe plekken en een paar bulten na huppelden we op 25 oktober 2016 alle dertien ongeschonden het vliegtuig uit na een zeer intensieve canyonging expeditie. Naast het feit dat we op vier weken tijd twee keer zoveel canyons hebben geopend dan verwacht zijn we even fier op dit ongeval-vrije parcours. Dat is gezien het verschroeiende tempo van deze expeditie zeker niet vanzelfsprekend: bijna vier weken lang gingen er elke dag minimum twee teams op pad om nieuwe canyons te zoeken of te equiperen.

Dit uitzonderlijke ongeval-vrije resultaat is zonder twijfel te danken aan onze sterke expeditieploeg die bijna volledig opgebouwd was uit professionele X-Adventure gidsen. Met het zomerseizoen nog maar net achter de rug was het team fysiek in topconditie. Een niet te onderschatten factor uiteraard in combinatie met de uitgebreide canyoningervaring van ieder teamlid.

Canyons in kaart

Met het einde van de expeditie in zicht, ging een groot deel van onze tijd naar het topograferen van alle geopende canyons. Dit wil zeggen: alle kloven opnieuw afdalen om ze duidelijk in kaart te brengen zodat andere canyoneers ze later kunnen terugvinden en afdalen met behulp van onze schetsen. We maken een soort landkaart, maar dan voor canyons.

Zo'n canyontopo bestaat uit drie delen. Het eerste deel is een kaart (in bovenaanzicht) met het verloop van de rivier, het pad ernaartoe, het pad eruit en de mogelijke nooduitgangen. Het tweede deel is een schets met een dwarsdoorsnede van de canyon met de hoogte van de rappels, de punten met gevaarlijke waterbewegingen, de passages waar de kloof zeer smal is en de punten waar je uit de kloof kan klimmen. Het derde deel bestaat uit praktische informatie. Bijvoorbeeld welke touwlengte je nodig hebt, hoeveel tijd je nodig hebt voor de aanloop, de afdaling en het terug wandelen, gps-coördinaten, het aantal kilometers en hoogtemeters dat je zal afleggen... 

Een hele klus! Het effectief bundelen van al deze gegevens en het digitaliseren van de schetsen zal de komende maanden in België gebeuren.

Een resultaat om trots op te zijn

Tijdens deze expeditie zijn we erin geslaagd om 14 canyons te equiperen. 10 hiervan waren nog nooit afgedaald. Een wereld betreden waar nog nooit iemand is geweest was voor het hele team een bijzonder gevoel. 

We spendeerden het grootste deel van onze tijd aan het vinden en bestuderen van deze canyons. De laatste dagen van ons verblijf in Manali waren hoofdzakelijk gewijd aan het topograferen van deze canyons. Zo'n 25% van onze tijd ging naar het effectief exploreren in de canyon. 

Ging je ooit op canyoningvakantie dan lijkt dit wellicht heel weinig. Tijdens je vakantie zit je immers dag in en dag uit in de canyon. Voor een expeditie is het een uitzonderlijk efficiënt resultaat. De ontdekking van zo veel goede canyons op zo'n korte tijd wijst op het enorme potentieel van deze regio. Zeker omdat wij ons beperkten tot de kloven het dichtst bij de bewoonde wereld  (uiteraard een relatief begrip in de Himalaya). 

To be continued...

Neerkijkend op de toppen van de Himalaya overviel ons in het vliegtuig dan ook het gevoel dat onze eerste grote canyoningexpeditie wel eens een vervolg zou kunnen krijgen. De kans dat we ooit terugkeren naar deze adembenemende regio is zonder twijfel heel groot. 

Een ervaring om nooit te vergeten met dank aan alle MECC's. 

De Manali Expedition Canyoning Crew: Maarten Simons, Dries Schurmans, Marijn Wouters, Tom Van Eenoo, Jelle Schollier, Arjen Ceulemans, Maarten Haenen, Jasmien Ampe, Elio Roets, Tibor Dhondt, Kris Van Sompel, Domien Van der Elst en Jeroen Schurmans.